Савдогарлар
бозорга биринчи марта тамаки олиб келишганида бир донишманд одамларга қарата:
- Тамаки
соғлиқ учун кони зарар - чека кўрманг, - деган экан, ҳеч ким қайрилиб қарамай,
тамакининг бозори касод бўлибди. Бундан норози бўлган савдогарлар донишманднинг
ҳузурига бориб, ўз фикрини ўзгартиришини илтимос қилишибди.
Шунда донишманд
одамлар олдига чиқиб:
- Халойиқ!
Тамаки чекканларни ит қопмайди, уларнинг уйига ўғри тушмайди, кашанда сира
қаримайди, дебди.
Одамлар
ҳайрон бўлиб сўрашибди:
- Бу
қанақаси? Аввал тамаки кони зарар – зинҳор чека кўрманг! – деб огоҳлантирган
эдингиз. Энди бунинг аксини айтяпсиз.
Донишманд
ўз фикрларини шундай изоҳлабди:
- Тамаки
чеккан киши ҳассага таяниб қолади – ҳассали кишига ит яқинлашмайди. Кашанда
туни билан йўталиб чиқади – уй эгаси ухламаган экан, деб ўғрилар қайтиб кетади.
Чекувчи кишига кўпинча бахтли кексалик гаштини суриш насиб этмайди – у ёш ўлиб
кетади.
“Оила тақвими”дан
Комментариев нет:
Отправить комментарий