Айрим оилаларда ҳанузгача қиз боланинг ўқишига, олий маълумот эгаси бўлишига қаршилик қилишади. Сабаби турлича. Бироқ “аёлларнинг ўрни фақат ошхонада” (!) деган фикрга мутлақо қўшилиб бўлмайди. Инсон (аёл киши бўлс ҳам!) фақатгина овқат пишириш-у кир ювиш билан умрини ўтказиб юборолмайди-ку! Ҳар бир инсон, у хоҳ эркак бўлсин, хоҳ аёл, ўзи истаганча ҳаёт кечиришга ҳақли. Ахир ҳамманинг ҳам орзу-умидлари, тилак-истаклари бўлади-ку! Инсон бир марта бериладиган умрини беармон яшаб ўтишни хоҳлаши табиий. Яхши ҳаёт кечириш (бунда фақат жисмнинг майлини қондиришдан олинадиган роҳат тушунилмайди) учун эса, албатта, ўқиш керак. Айтишади-ку, илмли одам хор бўлмайди деб.
