Гуноҳ

Жувон (шундай дейишга тил бормайди, ахир у бор-йўғи ўн тўққизда) тунни минг бир азоб билан мижжа қоқмай ўтказди. Пишиллаб ухлаётган чақалоғига тикилиб ўтираверди, ўтираверди... Қовоқлари тобора оғирлашиб бораётганини сезса-да, оппоқ чойшабга ўралган жигаргўшасига термулиб тонгни қаршилади. Бу тун жуда оғир кечди. Лаҳзаларнинг ўтиши... Ҳар лаҳза жонини суғуриб олишга шай эди гўё. Жувон гўдагининг юз-кўзларига меҳр билан термулиб ўтираркан, тинмай ўзини ва яна кимнидир қарғарди.

Шитирлаётган қамиш

Гвидо ГЕЗЕЛЛЕ

Шитирлаётган қамиш,

Куйинг ҳасратга тўлмиш.

Даладан шамол эсса,

пояларингга тегса,

эгилурсан паришон,

қаддинг ростларсан шу он,

секин айларсан хониш,

товшинг қайғули, ў қамиш!

Болалар уйининг болалари

Уйи бор умрида келмаган,

Қўл куйиб, кулча нон емаган,

Тиллари аяжон демаган,

Болалар уйининг боласи.