Шоирга не керак ўткинчи шуҳрат,
Не керак ортиқча шараф, лавозим?!
У дардин айтмоқни истайди фақат,
Қалбларни титратса, дейди овозим.
Шоирга керакмас мақтов, хушомад,
У сажда қилмайди дунёга, пулга.
Тутқун яшамоққа қилмайди тоқат,
Нафрат-ла боқади ҳар қандай қулга.
Шоирнинг қалбида муҳаббат, нафрат,
Бирма-бир ёзади қалбда борини.
У дардин айтмоқни истайди фақат,
Юракка топшириб ихтиёрини!
2002 й.
(с)
Комила НОСИРОВА
Комментариев нет:
Отправить комментарий